TALIBUN

Talibun ialah bahasa berirama yang umum sifatnya . Talibun juga jenis puisi bebas yang diunkapkan dalam cerita rakyat bagi menjadikan cerita yang lebih menarik . Talibun mungkin gambaran sesuatu peistiwa , tokoh , pakaian , Kecantikan watak , alamiah , dan sebagainya .

Tema dan persoalan dalam talibun adalah pelbagai . Bentuknya bebas iaitu tidak ditentukan jumlah baris , perkataan dan suku kata bagi setiap baris . Bhasa yang digunakan indah dengan perulangan rentak , irama dan ada keharmonian . Contohnya :


Menjunjung Duli

Mengangkat kadam jari sepuluh
Kuncup seperti sulur bakung
Jari seperti susun sirih
Menbawa langkah setugal kacang
Lenggang bernama setabur bayam
Melangkah kaki yang kanan
Berderik canggai di kiri
Berderik canggai yang kanan
Dari jauh sesarkan dekat
Sudah dekat hampirkan sampai
Terdiri lutut yang kanan
Tertimpuh lutut yang kiri
Sembah bernama Lela sembah
Ulu dihantarkan ke atas riba


Ciri-ciri

• Struktur talibun berbentuk bebas iaitu dalam serangkap talibun tidak mempunyai jumlah baris , jumlah perkataan dan jumlah suku kata yang seimbang . Talibun juga tidak mempunyai sistem rima tertentu
• Dalam sesuatu unti talibun , mungkin terdapat sisipan daripada genre puisi lain seperti pantun , syair , dan sebgainya . Tetapi ternyata sisipan ini dianggap sebahagian daripada rangkap talibun . 
• Penggunaan bahasa perulangan menjadi lumrah dalam pembentukkannya . Teknik perulangan ini bukan sahaja wujud dalam penggunaan gaya bahasa tetapi juga perulangan seluruh puisi tersebut 
• Isi atau tema sesebuah talibun berhubungan dengan pemerian yang dilukiskan di dalam sesebuah konteks . Misalnya , untuk memerikan atau melukiskan keindahan sesebuah kota , kecantiakn seseorang puteri atau kesaktian sejenis senjata dan unsur-unsur didalam sesebuah cerita 

Fungsi 

• Fungsi dan kedudukan talibun aadalah sebagai sisipan di dalam sesebuah cerita lipur lara 
• Fungsi talibun di dalam sesebuah cerita adalah sebgai pemerian kepada cerita dan memperjelaskan perlukisan tersebut